Extreem verlangen kan met een ondraaglijk gemis of verdriet gepaard gaan.
Nochtans betekent "kunnen verlangen" een belangrijke drijfveer in elk
mensenleven.
Bovendien is het ergste wat een verlangend mens kan overkomen,
de onmiddellijke vervulling van zijn verlangen, zo stelt Paul Verhaeghe.
Het woord op zich roept trouwens het idee op van uitstel,
iets waarnaar getracht wordt, iets wat een mens laat dromen en fantaseren.
Het verlangen is het cultiveren van het tekort en daarvan genieten...
Dit in tegenstelling tot de onmiddellijke behoeftebevrediging van het dier.
Eerder zoals de concentratiekampgevangene een pauze inlast voordat hij
begint te eten, wanneer hij zijn hongerrantsoen gekregen heeft...
en daardoor mens blijft.
Goedkope porno toont en geeft alles direct, erotiek daarentegen suggereert
eerder, stelt uit en weigert zelfs...
De minnaar die een brief van zijn geliefde een dag meedraagt alvorens
hem te openen, hanteert hetzelfde principe.
Kortom : verlangen is alleen maar verlangen als het erin slaagt iets voor zich
uit te schuiven.
Het verlangen heeft als doel dat het intact blijft, dat het duurt en voortduurt.
Het verlangen wil blijven verlangen.
Té snelle bevrediging van het verlangen kan zelfs ervaren worden als een
teleurstelling, zeker wanneer het genot te weinig tijd en ruimte krijgt.
Door het internet kan de hedendaagse puber surfen van bloot naar bloter
waardoor hem de kans op dromen wordt ontnomen.
Bijgevolg ervaart hij sex in de realiteit vaak als een teleurstelling.
En dan is er nog een belangrijk aspect aan verbonden!
Wanneer een mens namelijk géén verlangen meer koestert, loert de depressie
vaak om de hoek!
Een typische uitspraak van de depressieve mens is : "ik verlang niet meer",
of "ik word door niemand meer verlangd".
Met als effect dat hij zich leeg voelt.
Hij kent niet meer de extase van "nog zoveel keer slapen, en het is..."
of "volgende week vrijdag zie ik...".
Zonder dat staat alles stil, beweegt er niets meer en bevindt men zich in een
tijdloze kilte.
De uitdrukking "ik verlang niet meer-niemand verlangt naar mij" heeft dus ook
te maken met het "verlangen van de ander naar mij"!
"Le désir de l'homme, c'est le désir de l'autre".
Het verlangen van de mens is het verlangen van de ander.
Tot slot : Door het verlangen te koesteren en te cultiveren, voorzien we in een
existentiële behoefte van ons mens-zijn.
- Login om te reageren