Wanneer het leven ons frustreert of beangstigt zijn we niet meer in staat om liefde te geven of te ontvangen.We geraken afgescheiden van ons ware zelf en vervreemd van anderen.
Er ontstaat een leegte die niet meer opgevuld wordt. Ons eigen hart wordt een object, zoals een kleine steen, waarover we kunnen nadenken, maar dat we niet kunnen voelen. Daardoor geraken we de weg kwijt want ons verstand heeft de begeleiding van ons hart broodnodig om onze ware bestemming te vinden.
Helaas geraken we beschadigd en maken we teleurstellingen mee! We krijgen te maken met verraad, pijn en liefdesverdriet.
Het is de liefde zélf die de oplossing biedt! De liefde voor onszelf en het hele universum en haar schoonheid. Vandaaruit zijn we in staat om vanuit vergeving en mededogen (inleving in het lijden van anderen) het verleden een plaats te geven.
Aldus kunnen we ons opnieuw openstellen om liefde te geven en te ontvangen, de ware vreugde van ons mensenhart!
- Login om te reageren