Onze fundamentele angst "ik ben het niet waard om geliefd te worden" is de hel van het ego, en bijgevolg ook in relaties. Het zorgt voor allerlei rare kronkels in ons gedrag.
Meestal, wanneer we ons slecht voelen in een relatie heeft angst er iets mee te maken, en omgekeerd, wanneer we ons goed voelen heeft liefde er iets mee te maken.
Toch is angst soms gegrond! We kunnen de waarheid niet achterhalen als we angst vermijden of veroordelen, en ook niet wanneer we bang zijn voor de angst!
Het is vanuit liefdesbesef dat we onze angsten kunnen observeren en dat we te weten komen of ze al dan niet een boodschap bevatten. Het is de liefde die angst heelt vanuit een open levenshouding!
In een liefdevolle relatie ( in de eerste plaats met onszelf ) lost de angst zich automatisch op.
In werkelijkheid is liefde niet beangstigend; het is de angst voor liefde die beangstigend is!
Liefde brengt een discussie op gang en stelt vragen als :
Ben je het waard om liefde te ontvangen?
In hoeverre ben je bereid om in àl je relaties ( partner, werk, vrienden, vrije tijd,...) liefde op de eerste plaats te zetten?
In hoeverre ben je bereid om van een ander te houden?
In hoeverre ben je bereid om liefde te ontvangen (voor sommigen onder ons een hele klus!)?
Hoeveel liefde is mogelijk en hoeveel liefde is te mooi om waar te zijn?
- Login om te reageren