Trauma en mogelijke UITWEGEN

Door Liliane Wiliquet op

Met elke ouder is er wel iets aan de hand want een perfecte opvoeding bestaat niet. Maar bij zware trauma's is het zeker zo dat je als volwassene vaak reageert zoals je dat deed als kind wanneer je in een pijnlijke situatie zat. Je voelt dezelfde paniek als toen je werd geslagen of misbruikt, en je denkt al snel : "het zal mijn eigen schuld wel zijn". Zodoende ontwikkel je vaak een zeer laag zelfbeeld.

 

Een therapie moet je helpen beseffen dat je intussen dat kwetsbare kind niét meer bent, en dat je als volwassene kunt terugslaan en weggaan, maar dat je dat als kind toen onmogelijk kon, omdat je kwetsbaar en afhankelijk was!

Een kind heeft liefde nodig, maar het kan niet weg en past zich daarom aan want het geeft zijn ouders niet graag de schuld. Hoe eerder een kind inziet : mijn ouder is gestoord en ik ben hier zo snel als mogelijk weg, hoe beter het er later vanaf komt, zo blijkt uit onderzoek.

Velen echter blijven hun ouders pleasen en hopen dat die ooit van hen zullen houden, ook al zijn die ouders daar niet toe in staat!

Op de hersenscan van getraumatiseerde mensen zien we dat hun alarmfunctie constant alert is en de omgeving afspeurt op ellende. Dat betekent dat je veel makkelijker dan anderen gekwetst, boos of bang bent. Daarom drinken getraumatiseerde mensen vaker en gebruiken ze vaker drugs : ze kunnen die permanente oorlog van emoties vanbinnen niet aan. Gelukkig is het brein een plastisch orgaan en de hersenen kunnen veranderen door nieuwe ervaringen op te doen.

 

Het belangrijkste is van een manier te vinden om jezelf tot rust te brengen. Mindfulness en yoga kunnen helpen, maar sporten waarbij je je kan concentreren zoals basketbal, of zingen kunnen eveneens helpen...Dat is een kwestie van uit te zoeken wat een individu ligt, maar zaken in groepsverband doen en tevens een goeie relatie uitbouwen met je eigen lichaam, er vertrouwd mee worden, is belangrijk.

 

Ook het gevoel van veiligheid kan hersteld worden door stapsgewijs te leren van aangeraakt te worden. Daar kun je aan werken door bvb met anderen te zingen, te dansen, te kickboksen, dus door synchroon iets met anderen te doen in hetzelfde ritme, zodat je je fysiek beter op de ander kan afstemmen (want dat heb je vaak als kind niet geleerd aangezien je ouders op hun beurt niet op jou waren afgestemd). Het is heel belangrijk dat dat wordt hersteld.