We hebben het moeilijk om ons te aanvaarden in ons typische "menszijn".
We worstelen met de acceptatie van enerzijds onze "eigenheid" en anderzijds ons "anderszijn".
Bijgevolg veroordelen we onszelf voortdurend in onze prestaties, en ons lichaam is een soort van boksbal die de ene klap na de andere te verwerken krijgt.
Het resultaat is dat we grotendeels opgroeien met een schrijnend gebrek aan eigenliefde.
Dat is dan vaak ook de kern van al onze problemen en neurosen.
Het is de wortel van onze relatieproblemen.
Dit leidt tot levens van "stille wanhoop" en eenzaamheid.
De behoefte aan liefde blijft groot omdat we net niet in staat zijn om ze aan te trekken, of te ontvangen!
Het is de kwaliteit van de relatie met onszelf dat de kwaliteit met de relatie tot alle andere aspecten in ons leven bepaalt. ( welk soort partner trekken we aan, welke job, welke vrienden, etc...)
Het goede nieuws is dat we er kunnen voor kiezen om op te houden met
onszelf de grond in te boren!
Eigenliefde is in wezen een liefdevolle houding van waaruit positieve handelingen voortkomen die onszelf en anderen ten goede komen.
Het is tenslotte de liefde die onze geheime schoonheid onthult!
- Login om te reageren