Een burn-out is een energiestoornis die op of rond het werk ontstaat.
Er zijn twee types.
Het eerste krijg je door langdurig over je grenzen te gaan en de signalen van je lichaam te negeren.
Het lichaam gaat zélf aan de noodrem trekken waardoor er een crash volgt.
Slachtoffers zijn vaak perfectionisten met een groot verantwoordelijkheidsbesef, of mensen die té lang een job uitvoeren dat hen helemaal niet ligt. Daardoor verliezen ze hun drive en lopen ze er jaren als een zombie bij. Gebrek aan zelfkennis of durf om te veranderen liggen hier vaak aan de basis.
Het tweede type is de relationele burn-out.
Hier gaat het om werknemers (kunnen ook zelfstandigen zijn) die in een vechtdynamiek zijn verzeild geraakt.
Ineens hebben ze te maken met een collega die hun succes lijkt te belemmeren of ze ervaren een bepaalde onrechtvaardigheid.
Het kan ook zijn dat ze naast een promotie of een bepaald budget grijpen...
De aanpak als Therapeut ligt hem in het zoeken naar de blokkade bij de Cliënt.
Zijn zelfvertrouwen opnieuw herstellen is een volgende stap en hem in contact brengen met zijn talenten en met wat hij graag doet en waar hij energie uithaalt (want een burn-out is een stoornis in zijn energie-balans).
In een relationele burn-out kan het betrekken van de belemmerende collega intens doch zeer waardevol zijn.
Uiteraard moeten beide partijen daarvoor te vinden zijn want dat vraagt moed!
Zelf al is de conclusie dat er niet meer kan samengewerkt worden, dan nog is het resultaat positief.
Het is ook wel zo dat het niet altijd in onze Vlaamse aard ligt om voor onze talenten te durven kiezen en daar helemaal voor te gaan.
Belangrijk daarbij is van zelfreflectie te blijven ontwikkelen, maar ook het vermogen om afstand te nemen, het leven als een boeiend spel te kunnen beschouwen en flexibel te blijven.
Het is dus niet van hard te werken dat we een burn-out krijgen!
Zolang we onze drive maar vinden en onze lichaamssignalen respecteren,
kunnen we perfect vermijden van opgebrand te geraken.
- Login om te reageren